Święto Niepodległości

Wolność - słowo tak bliskie każdemu z nas, znane w każdej przestrzeni geograficznej, w każdym języku, wymawiane tak często, że zdałoby się być powszechnym. A jednak nie, to słowo nigdy nie spada z piedestału, zawsze wybrzmiewa donośnie i dumnie, zawsze jego dźwięk rozgrzewa serce. Za rok będziemy obchodzić 100 – lecie jej odzyskania po wiekach zaborów. Pamiętać musimy, że czas kiedy mogliśmy się wolnością cieszyć jest znacznie krótszy. Wolność odebrały nam zaledwie po dwóch dekadach najpierw niemiecka okupacja niemiecki, później narzucony narodowi, zniewalający ustrój. Pamiętać musimy, że wolność nie jest dana raz na zawsze. I bronić jej musimy na równi przed tymi, którzy chcieliby ją odebrać zbrojną agresją, jak i przed tymi, którzy pod hasłami fałszywej ideologii zechcieliby nas zniewolić. Gdy zewnętrzny wróg pierwszy staje u naszych granic, gdy pada pierwszy wystrzał, wszystko jest jasne. O naszej wolności decydować będzie wtedy sprawność naszego wojska i siła sojuszy. Drugi wróg wolności debatuje po nocach, w zakamarkach zamkniętych gabinetów odgrodzonych od społeczeństwa murami i płotami, szpalerami służb i zatrutą ideologią. Pod przykrywką nocy, w zawoalowanych paragrafach, krok po kroku niszczy naszą państwowość, coraz mocniej wkracza także w przestrzeń naszej wolności osobistej. Tworzy doktrynę, w której każdy Polak przymuszany będzie, by mówić, myśleć, czuć i żyć zgodnie z wolą jednej partii. Czy Polakom z mojego pokolenia czegoś to nie przypomina i czy dziś mamy do czynienia z takim wrogiem? Czy mówią nam co mamy myśleć, co czuć, w co wierzyć? Czy wyrażając zdanie niezgodne z oficjalną linią partii rządzącej stajemy się celem ataku władzy i podległych jej służb? Każdy sam musi odpowiedzieć sobie na te pytania. Jeśli odpowiedź będzie twierdząca, to pamiętajmy, że jeśli jej nie obronimy, zmarnujemy dorobek pokoleń naszych przodków, poświęcenie i przelaną krew. Jeśli dziś nie obronimy wolności, jutro będzie nam stokroć trudniej wyrwać się z pęt zniewolenia.